Αγία Κασσιανή

Μεγάλη Τρίτη: Το Τροπάριο της Κασσιανής

Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή,

τὴν σὴν αἰσθομένη θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν,

ὀδυρομένη, μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει.

Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας,

ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος ἔρως τῆς ἁμαρτίας.

Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων,

ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ

κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας,

ὁ κλίνας τοὺς οὐρανοὺς τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει.

Καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας,

ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις

ὧν ἐν τῷ παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν,

κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη.

Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους

τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου;

Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος.

Μεταγραφή του Φώτη Κόντογλου:

Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες, σαν ένοιωσε τη θεότητά Σου, γίνηκε μυροφόρα και σε άλειψε με μυρουδικά πριν από τον ενταφιασμό σου κι έλεγε οδυρόμενη: Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη και δίχως φεγγάρι, η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας. Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων, εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας. Λύγισε στ' αναστενάγματα της καρδιάς μου, εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης. Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου, και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου· αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό, τ' άκουσε να περπατάνε, από το φόβο της κρύφτηκε. Των αμαρτιών μου τα πλήθη και των κριμάτων σου την άβυσσο, ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση, ψυχοσώστη Σωτήρα μου; Μην καταφρονέσης τη δούλη σου, εσύ που έχεις τ' αμέτρητο έλεος.

Η ζωή και το έργο της Κασσιανής ή Κασσίας καλύπτεται από μερική ασάφεια. Γεννήθηκε μεταξύ του 805 και του 810 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γόνος φεουδαρχικής οικογενείας. Τρεις βυζαντινοί χρονικογράφοι, ο Συμεών ο μεταφραστής, ο Γεώργιος Αμαρτωλός και ο Λέων ο Γραμματικός, αναφέρουν μάλιστα ότι έλαβε μέρος στην τελετή επιλογή νύφης για τον Αυτοκράτορα Θεόφιλο.  μητρυιά του Θεόφιλου, Ευφροσύνη, θέλοντας να του βρει άξια σύζυγο, έδωσε εντολή, να συγκεντρωθούν οι ωραιότερες κοπέλες της αυτοκρατορίας και να παρουσιαστούν στο παλάτι. Ανάμεσα στις 12 που ορίστηκαν ως υποψήφιες και που κατάγονταν από τις ευγενέστερες οικογένειες, ξεχώρισαν αμέσως δύο: η Κασσία και η Θεοδώρα από την Παφλαγονία της Μικράς Ασίας. Ο αυτοκράτορας θα επέλεγε τη σύζυγο της αρεσκείας του δίνοντας της ένα χρυσό μήλο. Ο Αυτοκράτορας στράφηκε προς το μέρος της όμορφης Κασσιανής και της απηύθυνε μια απροσδόκητη και κακόβουλη παρατήρηση πως: «εκ γυναικός ἐρρύη τὰ φαῦλα», η έξυπνη όμως Κασσιανή χωρίς φόβο έδωσε αμέσως απάντηση προς τον Αυτοκράτορα: «καὶ εκ γυναικός τά κρείττω», αποδεικνύοντας του ότι η «αγαθότητα της γυναίκας-Θεοτόκου υπερισχύει της φαυλότητας της γυναίκας-Εύας». Φανερά ενοχλημένος όμως ο Αυτοκράτορας από την απάντηση αυτή, της γύρισε την πλάτη και δίνει το χρυσό μήλο της εκλογής στη σιωπηλή Θεοδώρα. Η Κασσιανή, θύμα της ευφυίας και ελευθεροστομίας της, είχε χάσει πια το θρόνο. Έγινε μοναχή, όχι από ερωτική απογοήτευση προς τον ουσιαστικά άγνωστό της Θεόφιλο, αλλά από έρωτα Θείο. Έδωσε την περιουσία της για να κτισθεί η περίφημη τότε Μονή Εικασίας της μοναχής και έγινε η πρώτη ηγουμένη. Η Κασσιαμή αποτελεί την πλέον επιφανή γυναίκα μελωδό στην ιστορία της Βυζαντινής Μουσικής και μία από τις ελάχιστες ποιήτριες και υμνογράφους. Της αποδίδονται γύρω στα 45 έργα από τα οποία τα 23 τουλάχιστον είναι χωρίς αμφιβολία δικά της. Έχει επίσης μελοποιήσει κείμενα διαφόρων υμνογράφων, ενώ σώζονται 789 μη λειτουργικοί της στίχοι κυρίως γνωμικά και επιγράμματα. Σε αυτά εξυμνείται η φιλία, η εξυπνάδα η σιωπή κατά την κατάλληλη στιγμή. Επίσης καυτηριάζονται διάφορες ανθρώπινες αδυναμίες όπως η φιλαργυρία, η ανοησία, το ψεύδος κ.α

Την μνήμη της Αγίας Κασσιανής, τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 7 Σεπτεμβρίου.

Τροπάριο της Κασσιανής
https://www.youtube.com/watch?v=JCu_ArVERuA

Με βάση την παράδοση ο Αυτοκράτορας Θεόφιλος συνεχίζοντας να είναι ερωτευμένος μαζί της, επιθυμούσε να την δει για μία τελευταία φορά πριν πεθάνει κι έτσι πήγε στο μοναστήρι όπου βρισκόταν. Η Κασσιανή ήταν μόνη στο κελί της γράφοντας το τροπάριο της όταν αντιλήφθηκε την άφιξη της αυτοκρατορικής ακολουθίας. Τον αγαπούσε ακόμη αλλά πλέον είχε αφιερώσει τη ζωή της στο Θεό γι αυτό και κρύφτηκε, μη επιθυμώντας να αφήσει το παλιό της πάθος να ξεπεράσει το μοναστικό της ζήλο. Άφησε όμως το μισοτελειωμένο ύμνο πάνω σε ένα τραπέζι. Ο Θεόφιλος ανακάλυψε το κελί της και μπήκε σε αυτό ολομόναχος. Την αναζήτησε αλλά μάταια. Εκείνη τον παρακολουθούσε μέσα από μία ντουλάπα στην οποία είχε κρυφτεί. Ο Θεόφιλος στενοχωρήθηκε, έκλαψε και μετάνιωσε που για μία στιγμή υπερηφάνειας έχασε μία τόσο όμορφη και έξυπνη γυναίκα. Στη συνέχεια βρήκε τα χειρόγραφα της Κασσιανής επάνω στο τραπέζι και τα διάβασε. Μόλις ολοκλήρωσε την ανάγνωση κάθισε και πρόσθεσε ένα στίχο στον ύμνο. Σύμφωνα με την παράδοση ο στίχος αυτός ήταν «ὧν ἐν τῷ παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν, κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη». Φεύγοντας εντόπισε την Κασσιανή που κρυβόταν στην ντουλάπα αλλά δεν της μίλησε, σεβόμενος την επιθυμία της. Η Κασσιανή βγήκε από την κρυψώνα της μετά την αναχώρηση του αυτοκράτορα, διάβασε την προσθήκη του και στη συνέχεια ολοκλήρωσε τον ύμνο.

Ο Άγιος Λάζαρος και η Κύπρος: Το τραγούδι του Λαζάρου

Η Ανάσταση του Λαζάρου επέτεινε το μίσος των Εβραίων που μόλις την έμαθαν ζήτησαν να σκοτώσουν τον Λάζαρο και το Χριστό. Η αρχαία παράδοση λέγει ότι ο Λάζαρος ήταν τότε 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια. Τελείωσε το επίγειο βίο του στην Κύπρο το έτος 63 μ.Χ. και ο τάφος του στην πόλη των Κιτιέων έγραφε: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού». Το έτος 890μ.Χ. μετακομίσθηκε το ιερό λείψανό του στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέοντα το σοφό, ο οποίος συνέθεσε τα ιδιόμελα στον εσπερινό του Λαζάρου: Κύριε, Λαζάρου θέλων τάφον ιδείν, κλπ. Χαρακτηριστικό της μετέπειτας ζωής του Λαζάρου λέγει η παράδοση, ήταν ότι δεν γέλασε ποτέ παρά μια φορά μόνο όταν είδε κάποιο να κλέβει ένα πήλινο αγγείο και είπε την εξής φράση: Το ένα χώμα κλέβει το άλλο. Αυτή τη μέρα δεν γίνονται μνημόσυνα με κόλλυβα, σε ανάγκη μόνο απλό Τρισάγιο.

Στην Κύπρο τιμάται με ένα ιδαίτερο τρόπο η Ανάστασης του Λαζάρου από τον Χριστό, καθώς όπως η παράδοσις το αναφέρει μετά την έγερση του εκ του τάφου έφυγε και πήγε στην Κύπρο για να μην τον σκοτώσουν οι Εβραίοι. Στην Λάρνακα έζησε 30 χρόνια και χειροτονήθηκε Επίσκοπος Κιτίου. Το Σάββατο του Λαζάρου και η Κυριακή των Βαΐων έχουν τεράστια σημμασίαν από κάθε είδους άποψη καθώς οι Ιουδαίοι μαθαίνοντας το μεγάλο αυτό θαύμα θα υποδεχτούν τον Χριστό κρατώντας βάγια στα χέρια και ρίχνουν στο έδαφος τα ενδύματά τους για περπατήσει ζητωκραύγαζαν «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». Το Σάββατο του Λαζάρου και η Κυριακή των Βαΐων έχουν τη μοναδική θέση στο εκκλησιαστικό έτος ως μέρες χαράς ανάμεσα στη Μεγάλη Σαρακοστή και το θρήνο της Μεγάλης Εβδομάδας.

Στην Κύπρο το Σάββατο του Λαζάρο ο ιερέας του χωριού μετά την λειτουργία μαζί με μιαν ομάδα παιδιών, πηγαίνουν στα σπίτια του κόσμου κάνοντας ένα δρώμενο αναπαραστούν την έγερση του, λέγοντας και το πολύ γνωστό "τραγούδι του Λάζαρου"[1]. Ο ιερέας ψέλνει ακολούθως το τροπάριο της ημέρας: "Την κοινήν ανάστασιν...." και για ανταμοιβή η οικοδέσποινα του σπιτιού προσφέρει μερικά αυγά, ή μια αναρή, ή ένα τυρί. Σε πολλά μεγάλα χωριά και πόλεις όπου υπάρχουν φοινικόδεντρα, έκοβαν κλαδιά και τα έμπλεκαν σε βάγια όπου τα κοσμούσαν με λουλούδια, ιδίως με λουλούδια που είναι γνωστά στη Κύπρο ως "λάζαροι".

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ (Μιχάλης Ττερλικκάς)
https://www.youtube.com/watch?v=Xx0mth0zUk0
Από τον δίσκο "Των Γεννών τζαι της Λαμπρής" του Μιχάλη Ττερλικκά.

Το γεγονός τη ανάστασης του Λαζάρου από την Βηθανία από τον Χριστό περιγράφεται στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Ἔαρ ἡμῖν ἐπέφανεν, τοῖς πᾶσι τὸ μηνῦον

τὴν τοῦ Λαζάρου ἔγερσιν, ξένον, φρικτὸν σημεῖον.

Ἄνθη καὶ ρόδα εὔοσμα, κατάνυξις ψυχῆς τε,
καὶ λέγω σας, ἀκροαταί, εἰς τὴν χαρὰν νὰ εἶσθε.

Ἀκούσατε τὴν ἔγερσιν τοῦ τεταρταίου φίλου

καὶ τὴν χαράν, ἣν ἔλαβον αἱ ἀδελφαὶ ἐκείνου,

διὰ νὰ καταλάβετε τί εἶναι θεία Ἀγάπη

καὶ πὼς ψυχὴ λυτρώνεται ἀπὸ πικρὸν τὸν Ἅδην,

ὡς καὶ αὐτὸς ὁ Λάζαρος, ὅστις εἶχεν ἀγάπην

μὲ τὸν Δεσπότην τὸν Χριστόν, πολλήν, καθαρωτάτην.

Ἀρχίζω τὴν διήγησιν κι ὅλοι ἀκροασθεῖτε

μὲ πόθον καὶ μὲ προσοχήν, γιὰ νὰ ὠφεληθῆτε.

Ὁ Λάζαρος κατήγετο ἀπὸ τὴν Βηθανίαν

καὶ τὸν Χριστὸν ἐδέχετο μὲ περισσὴν φιλίαν.

Εἶχεν καὶ δύο ἀδελφάς, τὴν Μάρθαν καὶ Μαρίαν,

εἶχον ἀγάπην περισσὴν καὶ καθαρὰν καρδίαν.

Ούτος λοιπὸν ἠσθένησεν ἀσθένειαν μεγάλην

καὶ πυρετὸς τὸν ἔβαλεν, κι εἶχεν μεγάλην ζάλην.

Μὰ ὁ Χριστὸς εὑρίσκετο εἰς μίαν ἄλλην πόλιν
μὲ ὄχλον πολυάριθμον ὁμοῦ καὶ ἀποστόλοι.

Τοῖς μαθηταῖς του ἔλεγεν μὲ τὴν βραχυλογίαν,

«σηκοῦτε νὰ ὑπάγωμεν πάλιν στὴν Βηθανίαν,

ὁ Λάζαρος κεκοίμηται καὶ θέλω νὰ κινήσω,

διὰ νὰ πάγω πρὸς αὐτὸν καὶ νὰ τὸν ἐξυπνήσω.»

Οἱ μαθηταῖς δὲν ἐννοοῦν τὸ τί ῾θελεν νὰ εἴπῃ,

ὁ Λάζαρος ἀπέθανεν, κι εἶναι μεγάλη λύπη,

ἡμέρες εἶναι τέσσερις, ποὺ εἶναι πεθαμμένος

καὶ εἰς τὸν τάφον βρίσκεται κ᾿ εἶναι λαζαρωμένος.

Τότε λοιπὸν ξεκίνησαν νὰ πᾶν στὴν Βηθανίαν

οἱ ἀποστόλοι κι ὁ Χριστὸς καὶ ὅλ᾿ ἡ συνοδεία.

Ἡ Μάρθα τοὺς προϋπαντᾶ μὲ θρήνους καὶ μὲ γόους
καὶ προσκυνοῦσα τὸν Χριστόν, λέγει αὐτοὺς τοὺς λόγους:

«Ἂν ἦσο ὧδε, Κύριε, o Λάζαρος, ὁ φίλος

ποτὲ δὲν θὰ ἀπέθνησκεν τὸ βέβαιον ἐκεῖνος.»

Κι ὁ Ἰησοῦς μας ὁ Χριστὸς τότε συνεκινήθην:

«Μάρθα, Μαρία, μὴν κλαῖτε, μόνον ἔχετε πίστιν

ὁ γὰρ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσει.»

Λέγ᾿ ἡ Μαρία, «Κύριε, ξεύρω, ὅσ᾿ ἂν αἰτήσῃς,

Σοῦ τὰ χαρίζει ὁ Θεός, ἂν θέλῃς καὶ ὁρίσῃς».

Τῆς λέγει «ποῦ τεθήκατε τὸν Λάζαρον τὸν φίλον,
ὑπάγετε οὖν ἔμπροσθεν καὶ δείξατέ μοι ἐκεῖνον».

Καὶ παρευθὺς ἐπρόσταξεν τοῦτον νὰ ποιήσουν,
τὸν λίθον ἐκ τοῦ μνήματος νὰ τὸν ἀποκυλίσουν.

Ἐπάνωθεν τοῦ μνήματος ἐστάθην καὶ δακρύζει.

Κι ὡς ἄνθρωπος ἐδάκρυσεν μὲ εὐσπλαχνίαν,

νὰ δείξει τὴν συμπάθειαν καὶ τὴν ἐπιεικείαν,

καὶ ὡς Θεὸς ἐφώναξεν μίαν φωνὴν μεγάλην,

«Λάζαρε, δεῦρο ἔξελθε», κι ἠκούσθην εἰς τὸν Ἅδην.

Ὁ Ἅδης ἀναστέναξεν, ἔτρεμεν, ἐφοβεῖτον,

ὡς ἤκουσεν τοῦ Ἰησοῦ τὴν θεϊκὴν φωνήν του

τὸν Λάζαρον ἀπέλυσεν εὐθὺς καὶ τὸν ἀφίνει

καὶ τὸν βιάζει μάλιστα μήπως ἐκεῖ ἀπομείνῃ.

Ἐξῆλθεν οὖν ὁ Λάζαρος ἔξω λαζαρωμένος,
κίτρινος, μαῦρος καὶ χλωμὸς καὶ τεταπεινωμένος.

Ἐπρόσταξεν κι ἐλύσαν του τὰς χεῖρας καὶ τὰς πόδας,

καὶ πῆγεν εἰς τὸν oἶκον του μονάχος κατά μόνας.

Πλήθος πολύ επίστευσεν τότε εκ των Εβραίων,

ιδόντες το θαυμάσιον, και εκ των Φαρισσαίων.

Την δε επαύριον λοιπόν ανέβην εις την πόλιν

επ΄ όνου καθεζόμενος, ομού κι οι αποστόλοι.

Και τα παιδία τα μικρά τον επροϋπαντούσαν

και, ως θανάτου νικητήν, όλοι τον ευφημούσαν,

το << ωσαννά>> εκραύγαζον, ομού, << ευλογημένος

ο νυν ερχόμενος Χριστός, ο κεχαριτομένος>>.

Και επληρώθην το ρηθέν, παντώς η προφητεία

του προφητάνακτος Δαβίδ, λέγουσα η αγία:

<<Εκ στόματος νηπίων τε και εκ των θηλαζόντων

τον αίνον κατηρτίσαμεν, το ' ωσανά ' βοώντων>>.

Φθόνος πολύς κατέλαβεν τότε τους Ιουδαίους,

αρχιερείς και ιερείς κι αυτούς τους Φαρισσαίους,

και τον Χριστόν και Λάζαρον ζητούσιν να φονεύσουν,

από το πρόσωπον της γης να τους εξολοθρεύσουν.

Και, φοβηθείς ο Λάζαρος, εις του Ιάφα φθάννει,

την Κύπρον την περίφημον ευθύς καταλαμβάνει.

Στες Αλυκές εξέβηκεν, τες περιφημισμένες,

κι εδιέτριβεν εκεί δια πολλές ημέρες.

Και ήλθον οι απόστολοι και τον χειροτονούσιν

αρχιερέαν του Χριστού και τον καθοδηγούσιν.

Τριάντα χρόνους έζησεν μετά την έγερσιν του,

διόλου δεν εγέλασεν εις όλην την ζωήν του.

Και ύστερον απέθανεν εκεί στο ποιμνιόν του

και ευλαβώς εκήδευσαν πάντες το λείψανον του.

Και τό΄χομεν ως θησαυρόν,καύχημαν και ελπίδαν

και δι' αύτου λυτρούμεθα που κάθε τυρανίδαν.

Ματά καιρόν πολλύν λοιπόν το λείψανον Λαζάρου

εκ Κωνσταντινουπόλεως ήλθον, ινά το πάρουν,

με προσταγήν βασιλικήν Λεόντος Σοφωτάτου

ουτος γαρ έκτισεν ναόν μέγαν εις τ' όνομα του,

έθεσεν δε το λείψανον μέσα στο ιερόν του,

και βρύει θαύματα πολλά εκεί εις τον ναόν του.

Κι εσείς, όπου τ' ακούετε, να' χετε την ευχήν του,

νά' χετε πάντα βοηθόν την θείαν δυναμίν του.

Και την λαμπράν Ανάστασιν όλοι ν' αξιωθώμεν,

Τον Παντοδύναμον Θεόν ίνα δοξολογώμεν.

Κι εμείς καλώς σας ηύραμεν και να πολυχρονάτε

τυριά πολλά να κάμνετε κι εμάς να μας διάτε.* 

  

Το τραγούδι του Λαζάρου (Χρήστος Σίκκης)

https://www.youtube.com/watch?v=gTXog4Oy9ZE 

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ 1977--1986

Βασική σύνθεση: 
Τζίμης Πανούσης (φωνή, στίχοι μουσική)
Σπύρος Πάζιος (κιθάρες, συνθεσάιζερ, πλήκτρα, διάφορα)
Γιάννης Δρόλαπας (κιθάρα)
Βαγγέλης Βέκιος (τύμπανα, κρουστά, ντραμς)
Δημήτρης Δασκαλοθανάσης (μπάσο, πιάνο, φλάουτο)
Βαγγελης Σβαρνας (σαξοφωνο)

Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
Κωμικομουσικό θρίλερ

Ο Βίκτωρ Παπαδόπουλος είναι ένας τρελός επιστήμονας που έχει έρθει στην Ελλάδα από τα Καρπάθια. Ζει με την κόρη του σ’ ένα διαμέρισμα των Εξαρχείων και μαζί με τους δύο βοηθούς του προσπαθεί να πραγματοποιήσει ένα εντελώς παρανοϊκό σχέδιο: τη δημιουργία του τέλειου μουσικού συγκροτήματος που θα αποτελείται από νεκρά μέλη μεγάλων πεθαμένων μουσικών. Τα καταφέρνει και δημιουργεί τις Μουσικές Ταξιαρχίες με αρχηγό τον Τζίμη Πανούση. Η μεγάλη δημόσια συναυλία του συγκροτήματος είναι γεγονός άνευ προηγουμένου.
Οι Μουσικές Ταξιαρχίες υπήρξαν ένα από τα σημαντικότερα ροκ συγκροτήματα της δεκαετίας του ΄80. Επηρέασαν αρκετούς καλλιτέχνες και διαμόρφωσαν σε σημαντικό βαθμό την ελληνική σκηνή. Η δημοτικότητά τους την περίοδο αυτή ήταν αρκετά μεγάλη. Σχεδόν σε όλες τις συλλογές που κυκλοφορούν σχετικά με το ροκ στην Ελλάδα των δεκαετιών '70-'80 περιέχεται κομμάτι τους. Οι Ταξιαρχίες πραγματοποίησαν πολλές συναυλίες και το 1980 κυκλοφόρησαν ανεξάρτητα σε κασέτα το Disco Tsoutsouni που περιείχε ηχογραφήσεις πριν το 1977. Τέσσερα τραγούδια από αυτά ξαναηχογραφήθηκαν για τον ομώνυμο δίσκο-ντεμπούτο τους Μουσικές Ταξιαρχίες που κυκλοφόρησε το 1982. Ακολούθησαν οι δίσκοι Αν η Γιαγιά μου είχε Ρουλεμάν (1984) και Hard Core (Ζωντανή ηχογράφηση,1985). Στον επόμενο δίσκο Κάγκελα Παντού (1986) ο Πανούσης παρατάει το όνομα Μουσικές Ταξιαρχίες.

Hard Core

ΠΡΟΣΟΧΗ!
ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΔΙΣΚΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ.
ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΝΑ ΦΥΛΑΣΣΕΤΑΙ
ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΩΡΙΜΑ ΑΤΟΜΑ. ΜΕ ΤΗΝ
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ
ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ Ο ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΔΙΣΚΟΥ ΑΥΤΟΥ ΕΧΕΙ
ΑΚΕΡΑΙΑ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ.

Μουσικές Ταξιαρχίες LIVE - ΛΗΔΡΑ 1983 - Εξτρεμιστής

https://www.youtube.com/watch?v=t3LFe1RjYeM

"Θα γνωρίζεται όλοι ότι το συγκρότημα μας, είναι το μεγαλύτερο συγκρότημα που υπάρχει στην πατρίδα μας μετά από το συγκρότημα Λαμπράκη. Με πολύ μεγάλη άνεση παίζουμε όλα τα είδη της μουσικής, περνάμε με ευκολία από το χασαποσέρβικο στο  NEW wave από το NEW wave στο ζεϊμπέκικο από το ζεϊμπέκικο στο heave Metal."

"Σπανιο ντοκουμεντο απο την τελευταια εμφανιση των Μουσικων Ταξιαρχιων με την αρχικη τους συνθεση.Τεκές, Τραίνο, Ιτιά - Το παιδί του σωλήνα, Ερωτικό, Είμαι μαγκας και νταής

Ενα κομματι που ακουστηκε ελαχιστες φορες ζωντανα και δεν ηχογραφηθηκε ποτε." Asterios Ouranos

Αχ Ευρώπη (Απο Πρωτοχρονιάτικο show 1985)
http://www.youtube.com/watch?v=xoVgiVOkdSE
Στίχοι-Μουσική: Τζίμης Πανούσης

Πάρε το Χαπάκι σου
http://www.youtube.com/watch?v=FPbRtPFwU5Q
Στίχοι-Μουσική: Τζίμης Πανούσης
Από το δίσκο "Μουσικές Ταξιαρχίες"

Να σημειωθεί επίσης ότι το 1983 οι Μουσικές Ταξιαρχίες καμουφλάρονται κάτω από το όνομα Alamana's Bridge και συμμετέχουν στον δίσκο-συλλογή ελληνικού ροκ Made in Greece Vol.1

Μια θεϊκή φωνή: Ρίτα Αντωνοπούλου

"Ο Μικρούτσικος είναι έτσι κι αλλιώς εμβληματική μορφή, αλλά θεωρώ πως το ότι ανέδειξε αυτή τη φωνή, αποτελεί ύψιστη συνεισφορά στο ελληνικό τραγούδι. Ξανα-ανακαλύπτεις τραγούδια χάρη στον παλμό και την ένταση που τα διαποτίζουν η φωνή και η ερμηνεία της..." anapiros7

Το κανάλι της Ρίτας (Αριστέας) Αντωνοπούλου στο Youtube

Ρίτα Αντωνοπούλου -Χίλιες σιωπές

http://www.youtube.com/watch?v=38zfcZm5jfs 
Στίχοι-Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Πρώτη Εκτέλεση: Ελένη Τσαλιγοπούλου

Ρίτα Αντωνοπούλου -Αυτή η νύχτα μένει αιώνες παγωμένη 
http://www.youtube.com/watch?v=2Tme53CRZOo
Στίχοι-Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη Εκτέλεση: Δήμητρα Παπίου 

Γεώργιος Σουρής (Πάντα Επίκαιρος)

  Γ. Σουρή (1853-1919)      

Ο ποιητής ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ, έγινε γνωστός και δημοφιλής στο αναγνωστικό κοινό της εποχής του χάρη στο «ΡΩΜΗΟ», την έμμετρη εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα που εξέδιδε ο ποιητής από το 1883. Πέρα από την ποιητική του παραγωγή με σατιρικό περιεχόμενο, γράφει έμμετρες κωμωδίες και μεταφράζει τη κωμωδία του ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ «ΝΕΦΕΛΕΣ» η παράσταση της οποίας σημειώνει μεγάλη επιτυχία. Το 1876 κερδίζει τον έπαινο του Βουτσιναίου ποιητικού διαγωνισμού ενώ το 1906, με πρωτοβουλία της ΒΟΥΛΗΣ, προτείνεται για το βραβείο ΝΟΜΠΕΛ λογοτεχνίας. 

Γεώργιος Σουρής Εποχές & Συγγραφείς

 

             Η συγκλονιστική εκτέλεση του Γιάννη Ζουγανέλη            

http://www.youtube.com/watch?v=Ell8u1F7Of0    

Ποιος είδε κράτος λιγοστό

σ' όλη τη γη μοναδικό,

εκατό να εξοδεύει

και πενήντα να μαζεύει;

  

Να τρέφει όλους τους αργούς,

Να 'χει επτά Πρωθυπουργούς,

ταμείο δίχως χρήματα

και δόξης τόσα μνήματα;

  

Να 'χει κλητήρες για φρουρά

και να σε κλέβουν φανερά,

κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε

τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια,

κλέφτες χωρίς μια πήχη γη και κλέφτες με παλάτια,

ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί

ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν

ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,

οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν

δεν ξέρομε τι λέγεται ντροπή.

Ο Έλληνας δυο δίκαια ασκεί πανελευθέρως,

συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος.

Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους αρλεκίνους!

σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.

Γι' αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια,

σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια!

Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα,

πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνη...

αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα,

δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει.

Σουλούπι, μπόι, μικρομεσαίο,

ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.

Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,

λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

  

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,

κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.

Κι από προσπάππου κι από παππού

συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

  

Και ψωμοτύρι και για καφέ

το «δε βαριέσαι» κι «ωχ αδερφέ».

Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς

σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας.

  

Θέλει ακόμα –κι αυτό είναι ωραίο–

να παριστάνει τον ευρωπαίο.

Στα δυο φορώντας τα πόδια που 'χει

στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Το συγκεκριμένο τραγούδι ερμηνεύτηκε και από τη χορωδία και την ορχήστρα του 8ου Γυμνασίου Γλυφάδας την Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012.

ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΥΠΟΠΤΟΙ 1994--2000

Μέλη:
Χρήστος Θηβαίος -κιθάρα, φωνή
Αλέκος Βασιλάτος -κοντραμπάσο
Τάσος Λώλης -κιθάρα, Μαντολίνο
Βασίλης Βασιλάτος -κρουστά

Τον τίτλο του συγκροτήματος τον δανείστηκαν από την κινηματογραφική ταινία "The Usual Suspects" του 1995.  Ο πρώτος του δίσκος (1995) είχε τον τίτλο "Αδέσποτες Μέρες", ακολούθησε το 1998 ένα cd με "Ζωντανές Ηχογραφήσεις" στην Ιερά Οδό και τέλος το 2000 ο δίσκος "Είμαι αυτό που κυνηγάω". Κάπου εκεί, η πορεία των Συνήθων Υπόπτων τελειώνει αλλά και ξεκινά προσωπική πορεία για τον καθένα τους.

http://elliniko-greek-rock.blogspot.com/2012/12/blog-post.html

Συνήθεις Ύποπτοι -Κόκκινο Θολό φεγγάρι
https://www.youtube.com/watch?v=_EMcX5KOEgA
Στίχοι-Μουσική: Χρήστος Θηβαίος
Συνήθεις Ύποπτοι: CD "Μέρες Αδέσποτες"

Συνήθεις Ύποπτοι - Ημερολόγιο

https://www.youtube.com/watch?v=l1b_SyJT-Uc

Στίχοι-Μουσική: Χρήστος Θηβαίος

Στις 17 Ιανουαρίου του 2010 ο Τάσος Λώλης, μέλος του συγκροτήματος ''Συνήθεις Ύποπτοι'', έφυγε από την ζωή.

Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης (γεννημένος στις 19 Σεπτεμβρίου 1969 στη Λευκωσία) προέρχεται απο καλλιτεχνική οικογένεια (ο πατέρας του Άντης Ιωαννίδης είναι ζωγράφος και ο αδερφός του ποιητής) στοιχείο το οποίο αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και για τον ίδιο. Αρχικά, ήθελε να σπουδάσει ντραμς, αλλά δεν τα κατάφερε καθώς δεν υπήρχε κατάλληλος δάσκαλος στη Λευκωσία. Αντ' αυτού, σπούδασε κιθάρα. Εκτός από το θέατρο, ο Αλκίνοος ασχολείται παράλληλα και με τη μουσική ενώ περνάει και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, την οποία όμως θα εγκαταλείψει αργότερα. Κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο το 1993 με τίτλο Στην αγορά του κόσμου σε στίχους και μουσική του Νίκου Ζούδιαρη και ενορχήστρωση του Τάκη Μπουρμά. Συμμετέχει και η Δήμητρα Γαλάνη, η οποία τον βοήθησε σημαντικά ώστε κυκλοφορήσει ο δίσκος αυτός. Ο δίσκος γνωρίζει επιτυχία με πιο γνωστό το τραγούδι «Στην αγορά του Αλ Χαλίλι». Το 1995 κυκλοφορεί το δεύτερο δίσκο του, Όπως μυστικά και ήσυχα. Οι στίχοι και η μουσική είναι και πάλι από το Ζούδιαρη, ενώ η ενορχήστρωση από το Γιώργο Ανδρέου. Ως τραγουδοποιός πρωτοεμφανίζεται το 1997 με το δίσκο Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος. Η ενορχήστρωση γίνεται από τον ίδιο και το Γιάννη Σπάθα. Όπως και στους δίσκους που θα ακολουθήσουν, οι στίχοι και η μουσική είναι δικοί του. Η δουλειά του αυτή δέχεται εξαιρετικές κριτικές και ο δρόμος για την κορυφή είναι πλέον ανοιχτός.

Μεγάλες Επιτυχίες: «Βόσπορος», «Δεν μπορώ», «Στην αγορά του Αλ Χαλίλι», «Όσα η αγάπη ονειρεύεται», «Με τόσα Ψέματα», «Θα 'μαι κοντά σου», «Όνειρο ήταν», «Ο Προσκυνητής», «Καθρέφτης» κ.ά

Μην κλαις αγάπη μου μην κλαος
https://www.youtube.com/watch?v=7n9fBCoYI68
Στίχοι-Μουσική-Εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Παράκληση
https://www.youtube.com/watch?v=zvs2tRIqjnw
Στίχοι-Μουσική-Εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Μέχρι να γίνουμε άγγελοι

https://www.youtube.com/watch?v=pnRQpywJRP4

Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος 

Μουσική: Στέλιος Φωτιάδης 

Πρώτη εκτέλεση: Γλυκερία

"Πόσο υπέροχα ερμηνεύει, τα κομμάτια. Πόση ζωή και ψυχή τους δίνει. Πόσο εννοεί και αισθάνεται, την κάθε λέξη που ερμηνεύει. Βγάζει την ψυχή του και τα συναισθήματά του, άφθονα, στην τέχνη του. Ηθιικός, τίμιος και προσηλωμένος, στον σκοπό της δημιουργίας. Ένας αληθινός και μεγάλος καλλιτέχνης, αναμφισβήτητης αξίας και ποιότητας. Λατρεμενος Αλκινοος, καταπληκτικος... " Αντιγονη Φιλοπουλου

Το τέλος του Περικλή Γιαννόπουλου (1871-1910)

«Θα έχουμε κατά νου, τα λόγια του μεγάλου εθνομάρτυρος που αυτοκτόνησε στην Ελευσίνα το 1910 καλπάζοντας μέσα στα κύματα με ένα άσπρο άλογο και πυροβόλησε το κεφάλι του, ο Περικλής Γιαννόπουλος ο οποίος είπε την μεγάλη φράση στην έκκληση προς το πανελλήνιο κοινό «ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΙΝΕΤΕ ΣΕΙΣ ΟΙ ΦΡΑΓΓΟΙ, -ΤΑ ΧΘΕΣΙΝΑ ΑΓΡΙΟΓΟΥΡΟΥΝΑ- ΕΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΚΡΙΝΩΜΕ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΣΑΣ». Κωνσταντίνος Πλεύρης

Ὁ Περικλῆς Γιαννόπουλος υπῆρξε ἑλληνολάτρης διανοητής, λογοτέχνης, μεταφραστὴς και δοκιμιογράφος, αἰσθητικὸς καὶ φυσιολάτρης, ρομαντικὸς ὁραματιστής, μαχητικός καὶ διαπρήσιος κήρυκας τῆς ἀναγεννήσεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ μέσῳ τῆς ἀναζητήσεως καὶ ἀναδείξεως τῆς γνήσιας ἑλληνικότητος, ὅπως αὐτὴ πηγάζει ἀπὸ τὴν Ἑλληνική Φύση καὶ ἐκφράζεται διαχρονικῶς στὴν λαϊκὴ παράδοση καὶ Ἱστορία. Δριμὺς κατήγορος τῆς ξενομανίας καὶ τοῦ συμπλέγματος μειονεξίας ἔναντι τῆς Δύσεως, τῆς δουλοπρέπειας καὶ τῆς διαφθορᾶς, ὅπου αὐτὲς ἐκδηλώνονται, ἀπὸ τὶς τέχνες ἔως τὴν πολιτική. Πατέρας καὶ κορυφαία μορφὴ τοῦ πνευματικοῦ κινήματος τοῦ ἑλληνοκεντρισμοῦ στὸν 20ὸ αἰώνα, στὶς τέχνες, τὴν αισθητική, τὴν φιλοσοφία, τὴν πολιτική.

Χαρακτηρίστηκε πατέρας τοῦ πνευματικοῦ κινήματος τοῦ ἑλληνοκεντρισμοῦ καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ ἐθνικισμοῦ, «προφήτης τοῦ Ἑλληνισμοῦ», «ὁ ἐξοχώτερος τῶν νέων Ἑλλήνων», «ὁ μεγαλείτερος, ὁ εὐγλωττότερος καὶ ὁ φωτεινότερος ἀπόστολος τοῦ κατὰ φύσιν ἑλληνικοῦ ζῆν», «ἅγιος τῆς ἑλληνικῆς νεολαίας», «ἀηδόνι τῆς ἑλληνικῆς γῆς», «μάγος τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας», ἢ ἀκόμη, ἁπλὰ καὶ πάνω ἀπ᾿ ὅλα, «ὁ Ἕλλην». Καὶ ἀκόμη, αἰσθητικὸς τῆς ἑλληνικότητος, σουρεαλιστὴς πρὶν τὸν σουρεαλισμό, οἰκολόγος πρὶν τὸ οἰκολογικὸ κίνημα, ἀρχαιολάτρης ἀλλὰ καὶ Ὀρθόδοξος καὶ Βυζαντινὸς μαζί, «ξανθός ἱππότης», μποέμ, χίππης καὶ δανδὴς μαζί, ρομαντικός, ἰδιόρρυθμος, δριμὺς κατήγορος τῆς κοινωνίας τῆς ἐποχῆς του.

Ἐνέπνευσε καὶ ἐπηρέασε, ἄμεσα καὶ ἔμμεσα, συχνὰ ἀποφασιστικά, διανοητές, ποιητὲς καὶ καλλιτέχνες, πολιτικούς.  Ποιητὲς καὶ καλλιτέχνες τὸν ὕμνησαν (Κωστῆς Παλαμᾶς («ὁ Ἀντίνοος ἔφηβος, ὁ πιὸ λαμπρὸς ποὺ ζοῦσε»), Ἄγγελος Σικελιανός («Κι ἔφερε ἡ φήμη ... μοναχὸ κριτὴ τὸν Ἥλιο»), Μιλτιάδης Μαλακάσης («σ᾿ εὐλάβεια μνήμης, ὦ Ἀπολλώνιε ζῆσε, Νέος μαζὶ κι Ἀρχαῖος»), Μυρτιώτισσα («Εὐγενικέ μας φίλε...»)) καὶ ἐμπνεύστηκαν ἀπὸ αὐτόν (Γιῶργος Σεφέρης, Ὀδυσσέας Ἐλύτης καὶ ὁλόκληρη ἡ Γενιὰ τοῦ ᾿30, Δημήτρης Πικιώνης, Ἄρης Κωνσταντινίδης, Γιάννης Τσαρούχης, Κώστας Φέρρης, Λίνος Καρζής, Κ. καὶ Γ. Κατσίμπαλης, Ἀγγελικὴ Χατζημιχάλη κ.ἄ.) Ὁ Ἴων Δραγούμης ἔγραψε γιὰ τὸν Γιαννόπουλο:

«Δὲν ξέρω ἂν λέει σωστὰ πράματα ἢ στραβὰ τὸ βιβλίο του, μὰ ὅταν τὸ διάβαζα ἦταν σὰν ἄνεμος νὰ φυσομανοῦσε μέσα μου τρομαχτικὰ καὶ νὰ συντάραζε τὸν ἑλληνισμό μου ὅλον καὶ νὰ μὲ λευθέρονε, κι ἀφοῦ τὸ διάβασα μοῦ φάνηκε σὰν τὸν βορριᾶ τὸν παγωμένο ποὺ μανιασμένος σαρόνει τοὺς βρώμιους ἀπὸ μικρόβια ἀέρηδες καὶ ἀπὸ κάθε βρώμα καὶ σκουπίδι καθαρίζει τὸν κόσμο. [...] σ᾿ αὐτοῦ τὸ ρυθμὸ τὴ ζωή μου τονίζω.» (Ἴων Δραγούμης)

Φειδίας Ν. Μπουρλᾶς
Ἀθῆναι, 2009-

http://pheidias.antibaro.gr/giannopoulos.html

Ο 'Υμνος εις την Ελευθερίαν

https://www.youtube.com/watch?v=nKI2bLxOQGE&spfreload=10
Ολόκληρος ο εθνικός ύμνος της Ελλάδας σε ποίηση Διονύσιου Σολωμού και σύνθεση του Νικόλαου Μάντζαρου σε χορωδιακή μορφή

https://www.youtube.com/watch?v=ROdClHQCqw8&spfreload=10

Κωνσταντίνος Πλεύρης

Ο γνωστός δικηγόρος και συγγραφέας Κωνσταντίνος Πλεύρης γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Γαλλική Σχολή του Λεοντείου Λυκείου και έλαβε πτυχίο νομικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στη συνέχεια φοίτησε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο λαμβάνοντας πτυχίο Πολιτικών Επιστημών και συνέχισε τις σπουδές του σε Γαλλικό Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας (ΝΟΕ Παρισίων). Είναι επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου UAG του Μεξικού του Πανεπιστηνίου της Γκουανταλαχάρα και έχει κάνει βιβλιογραφήσεις βιβλίων, έχει λάβει μέρος σε διεθνή συνέδρια και έχει προβεί σε επιστημονικές ανακοινώσεις σε ξένα Ἱδρύματα, που αναφέρονται  στην Αρχαίαν Ελλάδα, όπως: «Οι πεσσοί των Αρχαίων Ελλήνων είναι το σημερινό σκάκι» (FIDE), «Φιλοσοφία και κοινωνιολογία», «Αρχαία Ελλάς και Δημοκρατία», «Αι ηθικαί δυνάμεις που ενέπνευσαν τον Αρχαιοελληνικό πολιτισμόν» (Πανεπιστήμιον Γκουανταλαχάρα) κ.α. Είναι δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω και ασχολείται με την πολιτική. Διετέλεσε καθηγητής ψυχολογικού πολέμου και πολιτικής κοινωνιολογίας στις Σχολές των Σωμάτων Ασφαλείας και της Σχολής Γενικής Μορφώσεως του Γενικού Επιτελείου Στρατού, όπου δίδασκε από δικά του βιβλία. Έχει παρουσιάσει εκπομπές σε τηλεοπτικούς σταθμούς, όπως στο Τηλεάστυ την εκπομπή "Ιστορικές Μνήμες", στον Extra την εκπομπή "Εδώ Ελλάς" και στον Αρτ την εκπομπή "Επανελλήνισις". Έχει πλουσιότατο συγγραφικό έργο καθώς έχει κυκλοφορήσει σειρά βιβλίων ιστορικού, φιλοσοφικού και κοινωνιολογικού περιεχομένου, πολλά εκ των οποίων εκδόθηκαν και στην αγγλική και την ιταλική γλώσσα ακόμη και την αραβική. Επίσης, έγραψε μονογραφίες, όπως: «Ο Μύθος», (1968), «Ελληνική υπόθεσις», (1971) ενώ έχει κάνει πολλές διαλέξεις και δημοσίευσε άρθρα σε έντυπα, εφημερίδες και περιοδικά. Είναι νυμφευμένος και έχει έναν υιό, τον Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και πρώην Βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ., Θάνο Πλεύρη, και μία κόρη, τη Φαιναρέτη Πλεύρη.

Η πολιτική όμως δράση του Κώστα Πλεύρη αλλά και ο ίδιος ο Πλεύρης έχει κατηγορηθεί πάρα πολλές φορές από διάφορους ως ακροδεξιός, εθνικιστής, φασίστας, ναζιστής, αντιδημοκράτης, αντικομμουνιστής, αντισημίτης, χουντικός αντι-ομοφιλόφιλος και πολλά άλλα ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχει οδηγηθεί στα δικαστήρια ως κατηγορούμενος. Επί επταετίας υπήρξε στενός συνεργάτης και κουμπάρος του Ιωάννη Λαδά και διορίστηκε, "επί υφυπουργίας του", γραμματέας του ιδιαίτερου γραφείου του ενώ έδρασε και ως πράκτορας της ΚΥΠ με αντικείμενο τους Έλληνες μετανάστες στη Δυτική Ευρώπη. Υπήρξε ιδρυτής του "Κόμματος 4ης Αυγούστου" (Κ4Α) και της "Πρώτης Γράμμης" ενώ έχει ενταχθεί στο ΛΑ.Ο.Σ του Γιώργ. Καρατζαφέρη.

Ο Γέλως των Αρχαίων Ελλήνων
https://www.youtube.com/watch?v=WgPyVyfv2Cc

Ο Πόντιος Πιλάτος κα η δίκη του Χριστού
https://www.youtube.com/watch?v=O_yTFn0MYjQ

Ωραίοι ως Έλληνες

ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ

"Κομμουνιστής και Έλλην δεν γίνεται. Δεν υπάρχουν Έλληνες κομμουνιστές. Όταν κανείς γίνεται συνειδητός κομμουνιστής παύει να είναι Έλληνας. Για αυτό και το κόμμα λέγεται Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδος και όχι Ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα. "

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ 

"Ο κομμουνισμός είναι εχθρός του Εθνους και της Δημοκρατίας. Και τούτο να καταστεί συνείδησις της νέας γενεάς. 

Τα δικά μας ιδανικά είναι τα ιδανικά του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Ελευθερία και Δικαιοσύνη. Αγάπη και θυσία. Ελλάς και Δημοκρατία. 

Δάσκαλοι, όχι και ανήκουν αλλά και συμπαθούν απλώς τον Κομμουνισμός δεν έχουν θέση στην Εκπαίδευση." 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

"Από τις ιδέες σας αντιπαθώ περισσότερο τις μεθόδους σας. Διότι για να είστε συνεπείς με τις ιδέες σας, πρέπει να είστε εναντίον της Δημοκρατίας...".

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

"Τη δεκαετία του ’60, αν δεν ήσουν με τη δεξιά παράταξη, ήσουν πολίτης Β’ κατηγορίας, δεν μπορούσες να βγάλεις ούτε άδεια αυτοκινήτου. Στη μεταπολίτευση, αν δεν ήσουν αριστερός, δεν έβγαζες ούτε γκόμενα." 

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

"Από το 1923 - 1933 περίπου περνούσα την ίδια συγκίνηση και φλόγα στην αριστερή παράταξη, αλλά ποτέ κομμουνιστής, καθώς ξέρετε, την πνευματική αυτή ψώρα δεν την έπαθα."

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

"Η χειρότερη μορφή φασισμού είναι η αριστερόστροφη"

 ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΙΒΑΣ

"Είχα να αντιμετωπίσω τρεις εχθρούς, τους Τούρκους, τους Άγγλους και τους Κομμουνιστές. Ο μεγαλύτερός μου πονοκέφαλος ήταν οι κομμουνιστές."

Τα αγαπημένα μου

Τα αγαπημένα μου

Μουσική / Τραγούδια / Βιβλία

Αγαπημένο Είδος Μουσική: ΛΑΪΚΟ
Αγαπημένος Έλληνας τραγουδιστής: ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ

Αγαπημένη Ελληνίδα τραγουδίστρια: ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ

Συγκρότημα: ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ

Αγαπημένο τραγούδι: "ΤΑ ΛΑΔΑΔΙΚΑ"
Αγαπημένος ξένος τραγουδιστής: BOB DYLAN
Αγαπημένη ξένη τραγουδίστρια: AMY WINEHOUSE
Αγαπημένο ξένο συγκρότημα: EVANESCENCE
Αγαπημένο ξένο τραγούδι: YESTERDAY

Αγαπημένος συνθέτης: ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ

Αγαπημένη Μελωδία: "ΤΑ ΜΑΤΟΚΛΑΔΑ ΣΟΥ ΛΑΜΠΟΥΝ"
Αγαπημένη στιχουργός: ΣΩΤΙΣ ΤΣΩΤΟΥ

Αγαπημένος στιχουργός: ΚΩΣΤΑΣ ΒΙΡΒΟΣ

Αγαπημένος Στίχος: Εγώ δεν είμαι ποιητής / είμ’ ο λυγμός του / είμαι ένας δείπνος μυστικός / δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός / κι είμ’ αδερφός του

Αγαπημένος Ποιητής: ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Αγαπημένη Ποιήτρια: ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ

Αγαπημένο ποίημα: Ο ΔΙΓΕΝΗΣ ΚΙ Ο ΧΑΡΟΣ (ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ)
Αγαπημένος Έλληνας συγγραφέας: ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Αγαπημένο βιβλίο Έλληνα συγγραφέα: Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΘΗΝΩΝ - ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ (ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΘΑΝΣΙΟΥ)
Αγαπημένος ξένος συγγραφέας: OSHO
Αγαπημένο βιβλίο ξένου συγγραφέα: Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ & Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗΣ (ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ)

Τηλεόραση / Θέατρο / Ραδιόφωνο/  Κινηματογράφος:

Αγαπημένη κωμική ελληνική σειρά: ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Αγαπημένη ρομαντική ελληνική σειρά: ΚΡΥΦΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ

Αγαπημένη ελληνική ταινία: ΤΟ ΑΙΜΑ ΒΑΦΤΗΚΕ ΚΟΚΚΙΝΟ

Αγαπημένος Έλληνας ηθοποιός: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΖΟΣ

Αγαπημένη Ελληνίδα ηθοποιός: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΠΕΜΠΕΔΕΛΗ

Αγαπημένος ξένος ηθοποιός: EDWARD NORTON 
Αγαπημένη ξένη ηθοποιός: SCARLETT JOHANSSON

Αγαπημένη ξένη ταινία: BLOW

Αγαπημένη ξένη σειρά: LOST

Αγαπημένη ξένη νεανική σειρά: TARZAN: THE EPIC Adventures

Αγαπημένο ξένη σειρά κινουμένων σχεδίων: ΚΑΣΠΕΡ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑΚΙ

Αγαπημένη Αθλητική Εκπομπή: ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ ΤΟ 50 % 50

Αγαπημένο Τηλεπαιχνίδι: ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΟΥΧΟΣ

Αγαπημένη εκπομπή: ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ

Αγαπημένο Ριάλιτι: THE POWER OF LOVE
Αγαπημένη Κυπριακή  Σειρά: ΕΛΕΝΗ Η ΠΟΡΝΗ
Αγαπημένοι παρουσιαστές: ΦΩΤΗΣ ΣΕΡΒΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ - ΜΑΡΙΑ ΜΠΑΚΟΔΗΜΟΥ

Αγαπημένος Αθλητικογράφος: ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΩΤΗΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ 

Αγαπημένη ραδιοφωνική εκπομπή: ΠΡΩΤΗ ΕΚΠΟΜΠΗ (ΡΑΔΙΟ ΠΡΩΤΟ - ΛΑΖΑΡΟΣ ΜΑΥΡΟΣ)

The Beatles - Yesterday 
https://www.youtube.com/watch?v=2uneYz201p0
Το κομμάτι το έγραψε ο Πωλ ΜακΚάρτνεϋ, αλλά πιστώνεται και στον Τζον Λένον. 

Τα Λαδάδικα ( Video Clip )
https://www.youtube.com/watch?v=86jw8pPubVM

Στίχοι:  Φίλιππος Γράψας
Μουσική:  Μάριος Τόκας Εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπανος

Η ιστορία της ΕΟΚΑ

ΗΤΑΝ 1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΟΚΑ Η ΑΡΧΗ

ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ Η ΦΩΝΗ ΔΙΓΕΝΗ

Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ (Ντοκιμαντερ ΡΙΚ 2:10:26)

 Το Έπος του 55-59 (Ντοκιμαντέρ του Κ.Γκιουλέκκα 1:44:07)

Ὦ παῖδες Ἑλλήνων ἴτε, ἐλευθεροῦτε πατρίδ', ἐλευθεροῦτε δὲ

παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τέ πατρῴων ἕδη, θήκας τε προγόνων:

νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών.

Γενικό Σχέδιο και Αντικειμενικός Σκοπός

Δια πράξεων ηρωισμού και αυτοθυσίας να κινήσωμεν το ενδιαφέρον της Διεθνούς κοινής γνώμης, ιδία δε των Συμμάχων, επί του Κυπριακού ζητήματος, το οποίον θα ήτο δυνατόν, ούτω, να τοις παράσχη πράγματα, εάν δεν δοθεί λύσις, ικανοποιούσα ημάς. Δια συνεχούς σοβαράς παρενοχλήσεως των Άγγλων εν Κύπρω να διαδηλώσωμεν την σταθεράν απόφασιν και θέλησιν μας ότι δεν θα υποχωρήσωμεν προ ουδεμίας θυσίας, αλλά, τουναντίον, θα προχωρήσωμεν μέχρις επιτεύξεως του σκοπού μας. Ο Αγών θα συνεχισθεί μέχρις ού η Διεθνής διπλωματία - ΟΗΕ - και οι Άγλλοι, ειδικώς, εξαναγκασθούν να εξετάσουν το Κυπριακόν ζήτημα και δώσουν ΑΜΈΣΩΣ λύσιν σύμφωνον με τους πόθους του Κυπριακού λαού και ολοκλήρου του Ελληνικού Έθνους.

Η ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ
( Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΔΙΓΕΝΗ )

Με την βοήθειαν του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου του Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων αναλαμβάνομεν τον αγώνα διά την αποτίναξιν του αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο, το οποίον μας κατέλιπον οι πρόγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην “Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ”.

Αδελφοί Κύπριοι,

Από τα βάθη των αιώνων, μας ατενίζουν όλοι εκείνοι, οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν ιστορίαν διά να διατηρήσουν την ελευθερίαν των, οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι τριακόσιοι του Λεωνίδα και οι νεώτεροι του Αλβανικού έπους. 

Μας ατενίζουν οι αγωνισταί του ’21, οι οποίοι μας εδίδαξαν, ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν δυνάστου αποκτάται πάντοτε με το ΑΙΜΑ. Μας ατενίζει, ακόμη, σύμπας ο Ελληνισμός, ο οποίος μας παρακολουθεί με αγωνίαν, αλλά και με εθνικήν υπερηφάνειαν.

Ας απαντήσωμεν με έργα, ότι θα γίνωμεν “πολλώ κάρρονες τούτων".

Είναι καιρός να δείξωμεν εις τον κόσμον, ότι εάν η διεθνής διπλωματία είναι ΑΔΙΚΟΣ και εν πολλοίς ΑΝΑΝΔΡΟΣ, η Κυπριακή ψυχή είναι γενναία. 

Εάν οι δυνάσται μας δεν θέλουν να αποδώσουν την λευτεριά μας, μπορούμε να την διεκδικήσουμε με τα ίδια μας τα ΧΕΡΙΑ και με το ΑΙΜΑ μας. Ας δείξωμεν εις τον κόσμομ ακόμη μια φορά ότι και του σημερινού Έλληνος "ο τράχυλος ζυγόν δεν υπομένει". 

Ο αγών θα είναι σκληρός.

Ο δυνάστης διαθέτει τα μέσα και τον αριθμόν. Ημείς διαθέτομεν την ΨΥΧΗΝ. Έχομεν και το ΔΙΚΑΙΟΝ με το μέρος μας. Γι’ αυτό και θα ΝΙΚΗΣΩΜΕΝ

Διεθνείς διπλωμάται, Ατενίζουμε το έργον σας΄ είναι αίσχος εν εικοστώ αιώνι οι λαοί να χύνουν το αίμα των για ν΄αποκτήσουν την λευτεριάν των, το θείο αυτό δώρο για το οποίο και εμείς επολεμήσαμε παρά το πλευρόν των λαών σας και για το οποίον ΄σεις τουλάχιστον διατίνεσθε ότι επολεμήσατς εναντίον του ναζισμού και το φασισμού.  

Έλληνες,

Όπου και αν ευρίσκεσθε, ακούσατε την φωνή μας.

Εμπρός! Όλοι μαζί για την λευτεριά της Κύπρου μας.

Ε.Ο.Κ.Α.

Ο 

ΑΡΧΗΓΟΣ ΔΙΓΕΝΗΣ

Οι μαθητές της Θεσσαλονίκης τιμούν την ΕΟΚΑ

https://www.youtube.com/watch?v=oECHAI9fhwU
Υπέροχες φωνές, καταπληκτικές ερμηνείες, ανέκδοτοι στίχοι και μουσικές συνθέσεις! Ποιος είπε πως η νέα γενιά δεν έχει ιδανικά; Παρακολουθήστε το βίντεο από την εκδήλωση των μαθητών της Θεσσαλονίκης για τους μαθητές της ΕΟΚΑ!

Εμπρός, γιοί των Ελλήνων, Ελευθερώστε την πατρίδα,

Ελευθερώστε τα παιδιά σας, τις γυναίκες σας, Τους βωμούς των θεών των πατέρων σας

Και τους τάφους των προγόνων σας:

Τώρα είναι ο αγώνας για τα πάντα.

Η Κύπρος του 1955-1959 αποτέλεσε μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις στις οποίες οι Βρετανοί απέτυχαν να νικήσουν σε έναν αποικιακό πόλεμο. Ο αγώνας του ΄55-΄59 υπήρξε ένας αγώνας σκληρός, πεισματικός, επίμονος και πολυμέτωπος. Υπήρξε ένας αγώνας που αναπτύχθηκε στα κρησφύγετα, στις ενέδρες, στα κρατητήρια με τη βαναυσότητα των ανακριτών, στις αγχόνες που τις ανέβηκαν οι αγωνιστές με το τραγούδι και το χαμόγελο στα χείλη, στις πόλεις με τους κατ' οίκον περιορισμούς, τα φυλλάδια και τις μαχητικές διαδηλώσεις. Οι νέοι της Ε.Ο.Κ.Α. κλείστηκαν στα κρατητήρια και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, έλιωσαν στα βασανιστήρια, σκοτώθηκαν μαχόμενοι ηρωικά σε ενέδρες, ανέβηκαν στις αγχόνες ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο, κάηκαν στα κρησφύγετα αρνούμενοι να παραδοθούν. Ο αγώνας της ΕΟΚΑ είναι ότι πιο ιερό, πιο πολύτιμο και άξιο να θυμόμαστε και μεταφέρουμε στις επόμενες γενιές.