28/11/15

Οι δύο πιο επικές σκηνές του Γιώργου Φούντα (1924-2010)

Ο Γιώργος Φούντας ήταν ένας από τους διασημότερους Έλληνες ηθοποιούς του κινηματογράφου, στον οποίο αφοσιώθηκε από νωρίς. Μία δικαιωμένη επιλογή, αφού κατάφερε να κάνει θαυμαστή πορεία με σπάνιες διακρίσεις, να γίνει σύμβολο αντρισμού, να κατακτήσει γυναικείες καρδιές και να σφραγίσει με τις ερμηνείες του ταινίες με διεθνή αναγνώριση. Συμμετείχε σε πολλές θεατρικές και κινηματογραφικές επιτυχίες, αλλά μία σκηνή με πρωταγωνιστή τον ίδιο έχει περάσει για πάντα στην ιστορία! Η τελευταία σκηνή από την ταινία Στέλλα με τη Μελίνα Μερκούρη και η κλασική ατάκα "Φύγε, Στέλλα, κρατάω μαχαίρι!" θα μείνει ανεξίτηλη στον χρόνο!

Γεννήθηκε το 1924 στο Μαυρολιθάρι, Φωκίδας και μεγάλωσε στο διπλανό χωριό την Καστριώτισσα. Επειδή στην Καστριώτισσα ζουν πάρα πολλοί με το επώνυμο Φούντας, το παρατσούκλι της οικογένειας ήταν Καμάρας. Ότσν ήρθε στην Αθήνα, έπαιξε για κάποια χρόνια ποδόσφαιρο στην ΑΕΚ. Μετά το θάνατο στενού φίλου, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο και στον κινηματογράφο, το 1944. Το 1955 συμπρωταγωνιστεί πλάι στην Μελίνα Μερκούρη στη διαχρονική ταινία «Στέλλα» (Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης παραγωγής), από την οποία έχει μείνει αξέχαστη η ατάκα που εκφωνεί στο τέλος της ταινίας, «Φύγε Στέλλα, κρατάω μαχαίρι». Την επόμενη χρονιά θα διαπρέψει δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Το Κορίτσι με τα Μαύρα» (Χρυσή Σφαίρα). Το 1960 θα ξαναπαίξει δίπλα στην Μελίνα, στην εκθαμβωτική διεθνή επιτυχία του Ντασέν «Ποτέ την Κυριακή» (Όσκαρ μουσικής Χατζιδάκι), ενώ θα πρωταγωνιστήσει και στην εξαιρετική ταινία του Ορέστη Λάσκου «Αντίο Ζωή» 1960. Κορυφαία θεωρείται και η ερμηνεία του στα Κόκκινα Φανάρια, στο ρόλο του σκληρού Πειραιώτη προαγωγού της Τρούμπας. Βραβεύτηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τις χρονιές 1966 και 1967 για την ερμηνεία του στις ταινίες Με τη λάμψη στα μάτια και Πυρετός στην άσφαλτο. Εμφανίστηκε και στην τηλεόραση το 1975, στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του Ν. Καζαντζάκη "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται".
Διετέλεσε αντιδήμαρχος Πειραιά για δύο τετραετίες. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Απεβίωσε στις 28 Νοεμβρίου 2010 σε ηλικία 86 ετών.

Γιώργος Φούντας - Μελίνα Μερκούρη
https://www.youtube.com/watch?v=m2nIGZjxkD8
Από την ταινία "Στέλλα", 1956
"Φύγε, Στέλλα, κρατάω μαχαίρι!"


Γιώργος Φούντας - Μάρω Κοντού στην μπανιέρα
https://www.youtube.com/watch?v=xJIeM-JuBb8
Από την ταινία "Ο Κράχτης" (1964)


3 σχόλια:

  1. Κινηματογράφος

    Λεβέντες της Θάλασσας (1997)
    Μολυσμένα ύδατα (1987)
    Το κορίτσι της Μάνης / The girl from Mani (1986)
    17 Σφαίρες για έναν Άγγελο (1981)
    Έξοδος Κινδύνου (1980)
    Ο μεγάλος Ένοχος (1970)
    Η Λεωφορος της Προδοσιας (1969)
    Ο Αντάρτης του Βάλτου (1969)
    Ο Πρόσφυγας (1969)
    Πολύ αργά για Δάκρυα (1968)
    Πυρετός στην Άσφαλτο (1967)
    Τρούμπα `67 (1967)
    Με τη Λάμψη στα Μάτια (1966)
    Ο Ψαρόγιαννος (1966)
    Οι Στιγματισμένοι (1966)
    Επαναστάτης (1965)
    Αλέξης Ζορμπάς (1964)
    Ανεμοστρόβιλος (1964)
    Κραυγή (1964)
    Ο κράχτης (1964)
    Το Κορίτσι της Κυριακής (1964)
    Αμέρικα, Αμέρικα (1963)
    Ζήλεια (1963)
    Το Κάθαρμα (1963)
    Πολιορκία (1963)
    Τα κόκκινα Φανάρια (1963)
    Η μεγάλη Θυσία (1962)
    Προδομένη Αγαπη (1962)
    Η Κατάρα της Μάνας / Η υπόσχεση (1961)
    Αν ήξερες Παιδί μου (1960)
    Αντίο Ζωή (1960)
    Η αυγή του θριάμβου (1960)
    Λύτρωσέ με Αγάπη μου (1960)
    Πόθοι στα Στάχυα (1960)
    Ποτέ την Κυριακή / Never on Sundayό (1960)
    Η Ζαβολιάρα (1959)
    Γαλήνη (1958)
    Γερακίνα (1958)
    Η Λίμνη των Πόθων (1958)
    Μόνο για μια Νύχτα (1958)
    Οι άσσοι του γηπέδου (1956)
    Το Κορίτσι με τα Μαύρα (1956)
    Μαγική πόλη (1955)
    Στέλλα (1955)
    Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955)
    Ανοιχτή Θάλασσα (1954)
    Γυναίκες δίχως Άντρες (1954)
    Ο Άνεμος του Μίσους (1954)
    Το Κορίτσι της Γειτονιάς (1954)
    Η μαύρη Γη (1952)
    Νεκρή Πολιτεία (1951)
    Καταδρομή στο Αιγαίον (1946)
    Χειροκροτήματα (1944)

    Τηλεόραση

    Γόβα στιλέτο (1993)
    Κούρσα του θανάτου (1982)
    Έξοδος κινδύνου (1978)
    Γαλήνη (1976)
    Κατοχή (1973)
    Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (1975)
    Στον αργαλειό του φεγγαριού (1985)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στέλλα

    Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κακογιάννης
    Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
    Πρώτη προβολή: 21 Νοεμβρίου 1955
    Διάρκεια: 90 λεπτά
    Παραγωγή: Μήλας Φιλμ
    Σενάριο: Μιχάλης Κακογιάννης
    Πρωταγωνιστές: Μελίνα Μερκούρη, Γιώργος Φούντας, Αλέκος Αλεξανδράκης, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Τασσώ Καββαδία, Σοφία Βέμπο, Κώστας Κακκαβάς, Βούλα Ζουμπουλάκη

    Στέλλα είναι ο τίτλος κινηματογραφικής ταινίας, ελληνικής παραγωγής, σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη, που προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1955. Βασίζεται στο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια», ενώ είναι εμπνευσμένη δραματουργικά από το μύθο της Κάρμεν. Διακρίθηκε με τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξένης ταινίας το 1956 και με το βραβείο καλύτερης ταινίας ρετροσπεκτίβας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1960. Η ταινία ήταν φαβορί για το Χρυσό Φοίνικα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών το 1955 και η Μελίνα Μερκούρη για το βραβείο καλύτερης ηθοποιού· δεν κέρδισε όμως κανένα από τα δύο. Το γεγονός αυτό προκάλεσε διαμάχη με αποτέλεσμα η Isa Miranda, μέλος της κριτικής επιτροπής, να δώσει στη Μερκούρη ένα ειδικό βραβείο ερμηνείας το οποίο ονομάστηκε βραβείο «Isa Miranda»[1]. Ήταν επιπλέον η ελληνική υποβολή για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας του 1956. Υπήρξε η τελευταία ταινία της Μήλας Φιλμ, σημειώνοντας αξιοσημείωτη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία (134.142 εισιτήρια). Σε αυτή πραγματοποίησαν την πρώτη κινηματογραφική εμφάνισή τους η Μελίνα Μερκούρη και ο Κώστας Κακκαβάς.

    Διχασμένοι οι κριτικοί της εποχής, αντιμετώπισαν την ταινία είτε με ευμενή σχόλια, είτε με εξαιρετικά αρνητική κριτική (ειδικά από τον αριστερό Τύπο της εποχής «Αυγή» και «Επιθεώρηση Τέχνης»,). Στο μόνο που όλοι συμφωνούσαν, ήταν η ερμηνεία της Μελίνας Μερκούρη, η οποία επαινέθηκε. Οι περισσότεροι κριτικοί περιέγραψαν την ταινία ως ένα ηχηρό κατηγορητήριο σε βάρος της πατριαρχίας, με την πρωταγωνίστρια να εκπροσωπεί ένα γυναικείο πρότυπο που ήταν αναμφίβολα ξένο προς την ελληνική κοινωνία της εποχής, αλλά και μια διαχρονική ηρωίδα τραγωδίας. Κατά τον ιστορικό Γιάννη Σολδάτο, η Στέλλα εξέφραζε τις επιθυμίες πολλών γυναικών, λίγες από τις οποίες ωστόσο τολμούσαν να ακολουθήσουν το παράδειγμά της. Ειδικότερα, προσωποποιεί τη σύγκρουση των παραδοσιακών αξιών, του ηθικού κώδικα και της τιμής με το ερωτικό πάθος που τελικά δε διασώζεται σε αυτά τα πλαίσια[3].

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Κράχης

    Σκηνοθεσία: Κώστας Ανδρίτσος
    Παραγωγή: Φοινίξ Φιλμ
    Σενάριο: Νίκος Φώσκολος
    Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
    Φωτογραφία: Νίκος Μήλας
    Μοντάζ: Γιώργος Τσαούλης
    Σκηνογραφία: Τάσος Ζωγράφος
    Πρώτη προβολή: 1964 (Ελλάδα)
    24 Ιανουαρίου 2006 (DVD)
    Διάρκεια 88΄

    Ένας εργάτης ξεκινά μπροστάρης στους αγώνες των εργατών ενός εργοστασίου με σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους. Τελικά καταλήγει διευθυντής του εργοστασίου, αφού φιλοξενείται και στην κρεβατοκάμαρα της ιδιοκτήτριας του εργοστασίου, προκειμένου να σώσει την μητέρα του, η οποία είναι άρρωστη, αλλά και να παντρέψει την αδελφή του. Η ζωή του όμως θα καταστραφεί αφού χάνει πλέον τον αυτοσεβασμό του και προκαλεί την περιφρόνηση των ανθρώπων, οι οποίοι τον εκτιμούσαν.

    Η ταινία πραγματοποίησε στην πρώτη της προβολή 217.672 εισιτήρια και έλαβε την 21η θέση μεταξύ 93 ταινιών της περιόδου
    Πρωταγωνιστές: Μάρω Κοντού, Γιώργος Φούντας, Γιώργος Μούτσιος, Ελένη Ανουσάκη,
    Γιάννης Βόγλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνολικες Προβολες