18/10/15

Τα τραγούδια της Άννας Παναγιωτοπούλου

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Ιουλίου 1945. Από τα παιδικά της χρόνια ήθελε να γίνει ηθοποιός. Μεγάλωσε σε μεγαλοαστικό περιβάλλον, το οποίο δεν είχε καμία σχέση με το θέατρο, ενώ και οι γονείς της δεν ήθελαν να ασχοληθεί με κάτι τέτοιο. Όταν την έστειλαν στην Ελβετία για σπουδές, γύρισε κρυφά και έδωσε εξετάσεις στο Εθνικό. Εκεί πρωτοσυνάντησε και τον Σταμάτη Φασουλή, με τον οποίο ήταν στην ίδια τάξη. Ίδρυσαν το «Ελεύθερο Θέατρο» στις αρχές του '70. Ανέβαζαν παραστάσεις ποικίλου ρεπερτορίου, από Μπρεχτ μέχρι Χουρμούζη. Το 1980, το «Ελεύθερο Θέατρο» βρίσκει τη στέγη του στο Άλσος Παγκρατίου και μετονομάζεται σε «Ελεύθερη Σκηνή». Η Ελεύθερη Σκηνή διαλύθηκε το 1985. Η Άννα Παναγιωτοπούλου συνέχισε με θεατρικές παραστάσεις και επιθεωρήσεις, στις οποίες έπαιζε αλλά έγραφε και το σενάριο. Σενάριο έγραψε και την ραδιοφωνική εκμπομπή "Εδώ Λιλιπούπολη" και στην σειρά του Mega "Ροζαλία". Την αγαπήσαμε όμως περισσότερο σαν "Μανταμ Σουσού", σαν 'Όλγα" στις "Τρεις Χάριτες", σαν Χριστίνα στο "Ντολσε Βίτα". 

Άννα Παναγιωτοπούλου - Ο Έλληνας
https://www.youtube.com/watch?v=U3MqXGAOuhc 
Στίχοι-Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης

"Αυτό θα μας φάει τον Έλληνα
Ο Έλληνας τον Έλληνα"


Άννα Παναγιωτοπούλου - Κουτσουμπόλα
https://www.youtube.com/watch?v=527gCV8WeWg
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης


1 σχόλιο:

  1. Ο Έλληνας - 1990

    Αυτό θα μας φάει τον Έλληνα
    Ο Έλληνας τον Έλληνα
    Και δεν το συζητώ
    Το έδενα το έλυνα
    Κι αφού το ξεδιέλυνα
    Θα κανιβαλιστώ

    Μιλάνε τ’ αυτοδύναμα
    Παράνομα κι αδύναμα
    Τα δυο τοις εκατό
    Στη χώρα που φυτρώσαμε
    Οικόπεδα κληρώσαμε
    Στο παρελθόν πληρώσαμε
    Μεγάλο ποσοστό

    Γι’ αυτό κι εμείς ξεφτίλα μας
    Σκασίλα μας
    Σκορδοκαΐλα μας
    Σκασίλα μας
    Μοιράζουμε τα φύλλα μας
    Σκασίλα μας
    Κοιτάχτε την ξεφτίλα μας

    Τιμή μας και καμάρι μας
    Σκασίλα μας
    Και ποιος την χάρη μας
    σκασίλα μας
    Πουλάμε στο παζάρι μας
    Σκασίλα μας
    Και λάθος και σωστό

    Αυτό θα μας φάει τον Έλληνα
    Ο Έλληνας τον Έλληνα
    Σκουπίδι στο σωρό
    Κι αφού το ξεδιέλυνα
    Θα βρω `κανα φιλέλληνα
    Να δώσω το μωρό

    Γιατί γαμώ την τρέλα μου
    Φωτιά στην φουστανέλα μου
    Βαριέμαι να μετρώ
    Πόσα παιδάκια μόνα τους
    Στα τέλη του αιώνα τους
    φορέσαν στον αγώνα τους
    Τα ρούχα του ρετρό

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνολικες Προβολες